ثقل - به کسر ثاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)ثِقل (بر وزن عنب) یا ثقیل یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای سنگین و سنگینی که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص شهادتین از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیثِقل (بر وزن عنب) به معنای سنگین و سنگینی آمده است. اصل این واژه در اجسام است، گاهی در معانی نیز به کار می‌رود. همچنین واژه «ثقال» بر وزن رجال است به معنی ثقیل‌ها. واژه «اثقال» نیز جمع «ثقل» (بر وزن علم) بوده و به معنای آن چیزی است که حملش سنگین می‌باشد. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) درباره شهادتین فرموده‌اند: «و نشهد ... شهادتین تصعدان القول و ترفعان العمل، لا یخفّ میزان توضعان فیه و لا یثقل میزان ترفعان عنه.» «تثاقل» به معنای ثقل و سنگینی را بر خود هموار کردن است؛ چنان‌که در خطبه ۳۹، آمده است. ۳ - تعداد کاربرداین واژه ۳۸ در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثقل»، ص۱۸۷. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|